Vertrek Saudi-Arabie

En zo komen we bij het laatste verhaaltje.. Jullie hadden nog een verhaal tegoed en hiermee kunnen wij het netjes afronden.

Inmiddels zijn Myrna en ik 24 oktober vertrokken uit Riyadh en zijn we thuis (alweer bijna een maand) aan het settlen. Ik ben weer begonnen bij van Rens Mobiliteit (en druk op zoek naar een nieuwe uitdaging in het binnen of buitenland) en Myrna heeft inmiddels werk gevonden in de buitendienst bij een Makelaar in Zwolle.

Maar, DE reis of eigenlijk DE roadtrip die we hebben gemaakt. Van 2 tot 9 oktober hebben wij met z'n 7en een roadtrip gemaakt door Saudi-Arabie (zie de foto's voor de route). Een route die oorspronkelijk langs Hail, Al ula, Yanbu, Mekka, Jeddah, Riyadh zou leiden.

De avond voordat we vertrekken hebben we de auto's opgehaald. 2 grote bakken waar we makkelijk al onze spullen (en mensen) in kwijt konden. Het was even wennen, rijden met zon oceaan stomer maar gelukkig past ook de rest van de weggebruikers extra op.. De benzine kost in Riyadh ook niks dus dat was ook geen enkel probleem (achteraf hebben we 3300km gereden met 2 auto's en dat kostte /- €75 totaal).

Maargoed.. ochtends al vroeg weg want we wilden die dag /- 1000km afleggen omdat het stuk van Riyadh tot Al Ula toch niet zo heel spannend was. Hoewel we een aantal keer van chauffeur zijn gewisseld (Myr vond het jammer dat zij niet mocht rijden) kostte het geen enkele moeite om die afstand te rijden. De wegen zijn veel minder druk en het door de auto's voelt het alsof je op een vliegend tapijt zit.
Onderweg nog even in Hail gestopt en daarna snel doorgereden naar onze eerste slaapplek zo'n uur voor Al Ula.
Waar precies?.. buiten natuurlijk. Myrna en ik sliepen in de Ford Expedition XL (banken plat, matjes erin..). De rest had tenjes gehaald waar ze in gingen slapen. Voor Giusti pakte dat niet zo goed uit want die had een één persoons tentje, alleen het luchtbed wat ik voor hem gehaald had was 2 persoons.. dat paste dus niet waardoor Giusti op een dubbelgevouwen luchtbed zonder lucht mocht slapen de rest van de vakantie). Het koken gebeurde "primitief" op een gasbrandertje wat prima ging overigens.
Wat we verder hadden was een prachtige omgeving, eentje waar je niet snel meer zal komen (zie foto's).

De volgende dag zijn we door gereden naar Al Ula waar we Madain Saleh wilde bezoeken. Hier staan oude tombes die in de rotsen zijn gehakt. Vergelijkbaar met hetgeen je in Petra tegen kan komen maar dan in Saudi Arabie. Bij de poort (je hebt een vergunning nodig om er naar binnen te komen) vroegen ze nog waar we vandaan kwamen? "van Riyadh natuurlijk".. nee, waar hebben jullie geslapen? "Oow, buiten natuurlijk".
Dat mocht dus niet meer.. we moesten of een appartement of resort opzoeken vandaag om daar te kunnen slapen. "Ja is goed, doen we" was ons antwoord zodat we naar binnen mochten.
Zoals te verwachten in Saudi is het ook hier geen toeristische trekpleister. Er komen wel mensen.. maar het is niet ontwikkeld om veel toeristen te bedienen. Je kan dan ook in de tombes lopen, eromheen.. auto's er vlakbij parkeren. Geen enkel wachthekje, afstandpaaltje of wat dan ook in zicht.. Jammer genoeg waren er ook niet veel informatie bordjes aanwezig waarin ze vertelde wat je nou eigenlijk zag.

Rond de middag door gereden naar en langs Al Ula. Eerst nog even eten gehaald in een "snackbar" waar de dames niet naar binnen mochten. Ofwel.. de heren moesten eten halen en meenemen. Zo gezegd, zo gedaan. Inmiddels kwam Bas met het nieuws dat er al enige kilometers een witte auto achter ons aan reed. Waar wij stopte, stopte hij ook. Gingen wij boodschappen doen, stond hij (op zo'n 10 meter afstand) ook bij onze auto. En toen wij een sleepkabel zochten (en gratis kregen van een aardige Saudi die er toch één over had) ging de bestuurder van de witte auto ook met die aardige saudi praten. Wij begonnen hem inmiddels een beetje te knijpen, je weet maar nooit.
Uiteindelijk reden wij maar gewoon ongestoord door omdat we niks deden wat niet mocht. Na nog een half uurtje gereden te hebben (met volgauto) hebben we de kleden uitgevouwen en hebben we naast de snelweg gegeten. Bas heeft onze volgauto nog water aangeboden (wat hij ook aannam) maar een fatsoenlijk gesprek was er niet mee te voeren. Hij geen engels.. bas geen arabisch.

Uiteindelijk reden we door naar Qa'alat Zummurud. De volgauto was er nog steeds, hoewel op behoorlijke afstand achter ons. Bij Qa'alat Zummurud moesten wij de weg af voor het off road gedeelte. Hierdoor wist de volgauto gelukkig niet meer waar we heen waren.. :).
Met 2 auto's het off road gedeelte in.. wat gepland was op 150km lang. Een route waarlangs een aantal aandenkens aan de film "Lawrence of Arbia (1962)" te zien zouden zijn. Uiteindelijk.. mocht het niet zo zijn. Na zo'n 2 km offroad knalde de eerste band al. Deze is professioneel vervangen door de vrouw in het gezelschap terwijl de rest.. nouja.. kijk de foto maar. Doordat we geen reserve band meer hadden en nog 148km moesten gaan hebben we er maar voor gekozen de route voor te zetten over het asfalt richting Medina en Yanbu.
Daarvoor, het werd al later, eerst een slaapplek opgezocht wat nog best lastig was. We sliepen uiteraard (sorry mannetje bij de poort naar Al Ula) buiten. Maar omdat we in een nogal rotsachtig gebied zaten was een zand bodem toch wel gewenst. Eenmaal gevonden werden de tenten opgezegd, kampvuur aangemaakt en.. de auto's vastgereden c.q. gesloopt. Het vastrijden gebeurde met de Expedition (met zijn /- 3.500km had deze geen 4x4). Dat werd dus graven, heen en weer sjorren en meter voor meter eruit trekken met de Land Cruiser (wel 4x4). Eenmaal los en opgezet even een stukje crossen door de woestijn. Lekker slippen, vol gas en lekker over de hobbels rossen. Één duin(tje) was echter toch net iets hoger dan verwacht.. en als je dan net iets te hard gaat.. gaat Fedde met z'n kop tegen het dak.. en ligt je voorbumper achter je. Gelukkig was het klikwerk en heeft de verhuurder er later niks van gezegd.. :).

Op naar Yanbu.. langs Medina (ook een stad waar niet moslims niet mogen komen). Ons motto (ik als navigator).. zolang we geen bordje tegenkomen met "verboden voor niet-moslims" kunnen we doorrijden. Bij de eerste afslag.. doorgereden (geen bordje gezien), 2e afslag.. doorgereden (nog steeds geen bordje?), met de 4e afslag zat je middenin Medina waardoor het ons toch wel verstandig leek de 3e afslag te nemen. Achteraf zei Bas nog "hebben jullie dat bordje niet gezien".. "welke bordje".. "waar op stond Niet Moslims niet toegestaan".. "waar dan?".. "bij de eerste afslag".. oops.

Op naar Yanbu.. we hadden 2 keuzes.. de snelweg.. of de google route die ik van te voren had uitgezocht. Bij het keuzepunt werd er nog gezegd.. "maar Yanbu gaat rechtsaf".. "jaja, maar wij gaan links, Mafi Muskala (geen zorgen)". Dat werd dus een bergrit van jewelste! Blij dat we auto's hadden die het aankonden want ZO steil had ik de hellingen nog niet gezien. Omhoog was het prima te doen (hoewel er één auto voor ons reed met een max snelheid van 20km/h omdat ie het gewoon niet trok). We kwam langs prachtige uitzichten, kleine dorpjes/nederzettingen.. en zelfs, jaja, een pretpark. Eerste reactie: "Wtf doet een pretpark op /- 1600m hoogte waar geen normaal mens komt".
De afdaling was echter zodanig dat de remmen van één van de auto's begon te roken. In zon 5km gingen we de hele 1600m weer naar beneden.

Daarna vlakte de weg weer af en reden we zorgeloos door naar Yanbu waar wij sliepen in het Radisson Blue Hotel. Het belangrijkste van dit hotel was wel dat we 1) konden douchen, 2) op een echt bed konden slapen en 3) een buffet hadden. We hebben in Yanbu voornamelijk aan het strand gelegen de volgende dag en vooral genoten van de luxe :). Grappig was wel te zien dat vrouwen zelfs aan de kust nog in Abaya lopen (en zelfs erin zwemmen). Minder grappig was dat hoewel het in Riyadh 45 graden is en kurkdroog.. was het in Yanbu 45 graden en erg vochtig.. dus je zweette je kapot.
De vooravond dat we Yanbu zouden verlaten hebben we besloten om Jeddah en Mekka te omzeilen vanwege de Hajj (DE trektocht waarbij enkele miljoenen moslims naar Mekka trekken). Het is nog steeds jammer dat we ze hebben overgeslagen maar wel een verstandige.

Binnendoor naar de Wahbah crater dus waar we weer buiten mochten slapen. De oorsprong van de Wahbah crater is nog wat dubieus.. sommige zeggen dat het een implosie is geweest.. anderen zeggen een meteoriet. Hoe dan ook.. het was heel mooi om te zien en te bedenken wat hier gebeurd kan zijn. Wat zeker is, is dat het met grof geweld is gegaan.
Na de Wahbah crater hebben we het laatste stuk gereden naar Riyadh waar we rond de middag aankwamen.

Wat we over hebben gehouden aan de roadtrip is een super leuke ervaring met ontzettend leuke mensen en heel veel foto's. Een ervaring die de meeste nooit zullen mee maken en ook voor ons is het maar de vraag of we er ooit nog weer eens gaan komen.

Na deze roadtrip mocht ik nog een aantal dagen om een en ander over te dragen aan collega's. Daarna hebben Myrna en ik nog zoveel mogelijk tripjes ondernomen om zoveel mogelijk te zien en doen.. zo zijn we nog wezen Quad-rijden (daar mocht Myr wel rijden), Heet Cave, Edge of the World en het Masmak Museum, chop-chop square.
Omdat dit het laatste verhaaltje (voor nu) is heb ik er zoveel mogelijk foto's opgezet.

Daarnaast wil ik, nogmaals, alle collega's bedanken voor de leuke samenwerking maar zeker ook de vriendschappen. Je familie en vrienden zijn z'on 4300km weg.. en dan moet je het er met elkaar zien te doen.
En ook de lezers! Die iedere keer toch maar weer komen lezen wat we allemaal hebben meegemaakt.

Mocht iemand deze blog lezen die nog naar Riyadh / Saudi Arabie gaat, ik heb in Google Earth het afgelopen jaar een hoop interessante locaties opgeslagen waaronder onze road trip. Stuur me een mailtje op fkuperus@hotmail.com als je hier interesse in hebt.

Verder.. blijf vooral aangemeld op deze site. Mochten er nog meer buitenlandse avonturen toegevoegd worden gaan we daar zeker weer over bloggen!