Aankomst 2!

Er is er weer één!.. een update voor het reisverslag! Deels een update voor mij/onszelf (we zijn van plan e.e.a. te laten afdrukken als boek) en deels ook voor alle lezers. In de afgelopen periode heb ik toch menigmaal gehoord en ook e-mails gehad dat deze "blog" gelezen wordt door komende Riyadh gangers en mensen die geintresseerd zijn om hierheen te gaan.

Inmiddels is het 6 maanden geleden (plus minus) dat er iets nieuws bij is gekomen en er is dan ook aardig wat nieuws te vertellen. Sommige spannend om te vertellen.. anderen zijn gewoon gebeurd en goed om te weten.

Om te beginnen met een onderwerp dat mij doorgaans niet interresseerd maar hier in Riyadh toch wel een hele gezellige belevenis was; het WK 2014.
De Nederlandse Vereniging in Riyadh organiseerd tijdens het WK, bij alle wedstrijden die Nederland speelde, een feestje. Met een groot scherm en een beamer erbij, stoelen en een uitgebreid buffet plus versnaperingen.. bijna iedereen oranje, kon iedereen los gaan bij ieder doelpunt dat Oranje maakte. En Oranje heeft aardig wat doelpuntjes gescoord deze ronde (sowieso in onze beleving). De reden dat bijna iedereen oranje was is omdat sommige hooligans geen oranje kleding hadden (incl. moizelf) en omdat, tolerant als wij Nederlanders zijn, ook altijd collega's met andere nationaliteiten uitnodigen voor dergelijke aangelegenheden. Dat wij ook spaanse collega's hadden die tijdens de wedstrijd Nederland - Spanje waren uitgenodigd was natuurlijk het spreekwoordelijke "kersje op de taart"...
Het waren hoe dan ook super gezellige feestjes.. iedereen was in een feest stemming.. (bijna) iedereen oranje.. 4500km van huis.. :)

Ander goed nieuws is dat we lease-auto's hebben gekregen! Eindelijk wat mobiliteit ter beschikking. Sommige denken nu misschien: "jullie hadden toch chauffeurs die je overal heen brachten, wat zeur je nou". Ja, we hebben een stel hele leuke chauffeurs die ons brachten waar we heen wilde.. maar het is toch fijn (noem het een luxe probleem) dat wanneer je donderdag 17:00 besluit uit eten te willen.. dat je donderdag 17:30 weg kan. Of, als je gewoon een stuk wil rijden, geen idee waarheen, is het makkelijk als je wat eigen vervoer hebt.
De auto(tjes) die we hebben gekregen zijn Ford Ecosports! (toendertijd niet eens te verkrijgen in Nederland). Ik heb een foto toegevoegd maar het zijn gewoon kleine bakkies (met een wieltje achterop - wat gewoon bijdraagt aan de x-factor van de auto). Het is geen audi, het is geen range rover, het is een ford, en die rijd ook.

Als extra suiker op de slagroom van de taart nog meer goed nieuws van de afgelopen tijd welke in de vorm van een hatrick.
Rond 10 Juli ben ik terug gevlogen om mijn werkvisum aan te vragen en heb ik deze daadwerkelijk ook gekregen. 16 Juli mocht ik weer terug vliegen.
Rond 4 Augustus kon ik met dit werkvisum mijn Iqama (verblijfsvergunning) ophalen waardoor ik officieel inwoner werd van Saoedi-Arabie. Je blijft altijd Nederlands staatsburger maar mijn woonplaats.. was Saudi!
Op 4 September kon ik met dit Iqama (en nog een sloot andere documenten) de zogenoemde "yellow slip" ophalen. En die yellow slip is nou net HET papiertje waar we zo met smacht op hebben gewacht de afgelopen 10 maanden. Dit papiertje gaf namelijk Myrna de mogelijkheid om naar Saudi af te reizen. Dan kon zij eindelijk meemaken hoe het er hier in Saoedi-Arabie eraan toe gaan.. zoals ze het zelf mooi zegt: "het is een film kijken i.p.v. een boek lezen". Een boek (mijn verhalen) vertel je veel.. maar het blijft je eigen fantasie.

Omdat ik deze yellow slip vlak voor mijn vakantie heb opgehaald konden we samen naar het visum bureau (VFS Tasheel) in Nederland. Myrna kreeg al gauw haar Visum en is op 27 september naar Saudi gevlogen.

De vlucht en aankomst was haar alles meegevallen gelukkig. British Airways had natuurlijk niet het 3-gangen diner met een wijntje die Emirates (waar ze mee naar Dubai vloog) wel had maar het was goed vertoeven. Haar aankomst bij de Riyadh customs verliep ook vlotjes.. ze werd voorgelaten in de rij (omdat ze een vrouw was).. ze werd vriendelijk geholpen (iets wat ik in ieder geval nog niet had ervaren, niet in de mate waarin Myrna vertelde het meegemaakt te hebben), netjes naar de juiste rij gewezen en in no-time liep ze met bagage door de deuren waar ik op haar wachtte. Zij keurig in abaya.. ik in me tshirt.. géén welkomst kus (enkel een kus op de wang).. bagage mee.. samen naar de Eco-ford en op naar Al Bustan.

De eerste 2 dagen had ik nog vrij en zijn we rustig aan begonnen met een ritje door de stad. Geheel in de verkeerde volgorde zijn we éérst naar Olaya street geweest (één van de betere, duurdere straten van Saudi) met bomen alom (zelfs ik dacht, "dit is zo slecht nog niet"). Langs het in aanbouw zijnde Financial District.. langs de Wadi Hanifah (opgedroogde rivier met een dam erbij - een rustige, natuurlijke omgeving) en lunchen bij "Dim Light" voor arabische koffie (wat volgens mij gemaakt is van ongebrande koffiebonen) en brood met geitenkaas en honing. Een goeie eerste ervaring dacht ik zo.. Pas daarna zijn we naar het Lijn 6 gedeelte gereden en langs de "buitenwijken" waar alles toch zichtbaar minder was. Geen rijen groene bomen, geen dure winkels. Het is "on af".. alsof er ieder moment iemand (lees: een kudde minder betaalde filipijners, pakistani, e.d.) langs wordt gestuurd om het af te maken. Hoe dan ook.. een rustige, leuke, eerste periode voor Myrna.

Ik moest hierna gewoon weer werken en had weer vrij van 2 oktober tot 10 oktober (tijdens de Hajj). In die periode hebben we een road trip gemaakt met Giusti, Bas + Marinka, Jesse, Serge maar dat wordt een apart verhaal voor volgende week.. een ge-wel-dig avontuur wat een eigen pagina verdient. Tipje van de sluier: grote auto's, achtervolgingen, vastzitten in het zand en kamperen in de woestijn.

Nog anders nieuws (het verhaal wordt al weer langer dan gepland).. terwijl ik dit schrijf, heb ik nog 2 werkdagen te gaan onder het bewind van Strukton International. Tijdens mijn laatste vakantie hebben Myrna en ik het nog eens goed gehad over het vervolg en is besloten dat ik mijn contract niet verleng. Dit heeft voornamelijk te maken met dat Myrna ook aan haar carriere wil werken en dat de mogelijkheden daarvoor hier toch minder zijn dan in Nederland. Daar waar gezin voor werk gaat (vinden wij in ieder geval).. was het niet verlengen van mijn contract voor ons op dit moment de beste oplossing. Toekomstige buitenlandse projecten sluiten we zeker niet uit, sterker nog, daar doen we graag aan mee.. maar dan hopelijk in een ander land waar meer mogelijkheden zijn voor zowel haar als mij om aan de carrière en onszelf te werken.