De eerste week

Zo, de eerste week zit erop! En wat een week was het meteen al.. tjonge jonge.. het land, de mensen, de indrukken, het werk, de collega's, het verkeer, de cultuur, de compound en het semi-verhuizen..

Het begon uiteraard de 17e al met de heenvlucht. Eigenlijk zou ik de 19e pas vliegen maar mijn visum was er eerder dan verwacht waardoor mijn vlucht vervroegd is. Hoofdreden daarvoor is dat ik dan niet in mijn eentje hoefde te vliegen maar samen met een collega kon (wel zo prettig).
De vlucht zelf is prima verlopen! Vlogen eerst van Amsterdam naar Frankfurt (volgens mij heb ik meer tijd doorgebracht in de trein van terminal naar terminal dan in het vliegtuig maar goed).. en daarna van Frankfurt naar Riyadh. In totaal +/- 8 reistijd. Gelukkig kon ik wel na het boarden een stoel veroveren met wat extra been ruimte (toch fijn dat het altijd de kleine mensen zijn die de nooduitgangen bezetten....).
Uiteindelijk kwamen we rond 00:30 aan op het vliegveld van Riyadh. En van daar was het door naar de douane waar ik toch al wel verschillende verhalen over had gehoord.. van het controleren van alle elektronica tot wachttijden van 6 uur... eenmaal daar waren Serge (collega) en ik er binnen 45 minuten doorheen zonder enige vorm van bagage controle, dus dat ging eigenlijk heel prima!
Enige spannende daar was dat de paspoort-controleur (een officiële douanier zal het niet zijn geweest..) mijn paspoort controleerde.. en controleerde.. en controleerde.. en toen zei "sit.. sit.. back.. sit". Dus Fedde ging zitten en wachten.. en wachten.. en wachten wat ongeveer nog eens 30 minuten duurde (en inmiddels waren er al andere mensen wel doorgelaten en kwamen er mensen naast me zitten die ook moesten "sitten". Niemand van wie overigens durfde te vragen waarom we überhaupt moesten gaan zitten laat staan hoe lang het nog zou duren!.
Maar goed.. na “gesit” te hebben riep hij "come.. come.." waarna ik mijn paspoort terug kreeg.. enkel om van Serge te horen (hij mocht wel meteen doorlopen) dat onze bagage nog in Frankfurt stond. Daar kregen we een code voor en een bonnetje en die zou later nog komen...
Gelukkig had ik nog wat kleren in mijn handbagage gestopt (jaja, het paste nog naast de Playstation 3) anders was het een typisch gevalletje van massive wardrobe malfunction..

1:30 kwamen we aan in de compound.. en na nog even een belletje te hebben gepleegd met Myr ging ik uiteindelijk slapen rond 3:00.
Die 1,5 uur had ik nodig om een beetje tot rust te komen en bellen maar vooral ook om het hele huis eens door te lopen! Wat een JOEKEL!. De plattegrond en foto's staan hieronder maar opgesomd is het +/- 240 m2.. gevuld met 4 Wc’s, 3 badkamers (2 met bad), 3 slaapkamers, 1 grote woonkamer, 1 kleine woonkamer (lees: game room, je moet het jezelf toch aangenaam maken...), een tuin en een keuken met een grote U... best gezellig.. praten met je eigen echo..

De volgende dag uitrusten was er niet bij. 8:30 werden we opgehaald met de taxi's om naar het werk gebracht te worden. Werkdagen zijn hier overigens van zaterdag tot donderdag van 6:30 tot 17:30, vrijdag is de enige dag vrij. Een werkdag gevuld met een hoop kennismakingen en indrukken. Veel collega's ontmoet welke niet allemaal perse Nederlandse afkomst hebben. Koreanen, Spanjaarden, Nederlanders, Arabieren, Engelsen.. van alles. En dan heeft iedereen ook nog een ander accent :). Daarnaast zit het consortium "FAST" nog echt in de opstart fase dus veel van de organisatie is ook nog niet bekend of in ieder geval nog niet bekend gemaakt. (Nu.. een weekje later begint iedereen steeds meer zijn (weinig haren) plek te vinden.

Voor mijzelf is de plek Verkeerskundige (Traffic Engineer).. en heb ik gister eergister (24-11-2013) voor het eerst mijn leidinggevende ontmoet. De "traffic sheriff" zoals het in een mail verwoord was.. en ben ik dus zijn "deputy" (hulp sheriff). Voor nu zijn hij en ik samen verantwoordelijk voor het manager van het alle traffic related affairs (verkeerskundige zaken). Ik zeg managen omdat het niet de bedoeling is dat wij zelf de plannen gaan schrijven, dat doet de design afdeling. Onze taak is van alle metro lijnen (4, 5 en 6) richtlijnen aan te geven aan de ontwerpers waarbinnen zij kunnen/mogen ontwerpen. Denk hierbij aan smalle wegen of juist hele brede wegen waar ze dus weinig of veel ruimte zullen hebben. Daarnaast kan het ook zijn dat een bedachte omleiding over een zwaar beschadigde weg loopt welke dan eerst gerepareerd moet worden.
En dit is dan de methodiek voor 1 fase van 1 station / stuk rails. Per station/rail zijn meerdere fasen nodig.. per lijn zijn er meerdere stations en een hoop rails.. en in totaal zijn er 3 lijnen. Wij vermaken ons wel!

Ik dwaal af van de eerste dag die ik aan het beschrijven was.. die was behoorlijk intensief!

De dagen die erop volgde waren ook veelal gevuld met inlezen en met mensen praten en duidelijk krijgen wie nou wat deed. Het inlezen was vooral interessant omdat je toch vergelijkt met hoe het thuis is. En thuis is alles netjes geregeld qua verkeer.. hier niet. Onze richtlijnen (CROW 96a/b) geven vrij netjes allerlei handvatten voor het plannen van verkeersmaatregelen. Hier is dat anders. Hier zijn er een aantal richtlijnen maar is het verder een blanco pagina.. ook houdt in Nederland zich netjes aan de regels op de weg en maken ze gebruik van de rijstroken.. hier is dat anders. Chaos Control coördinator and Manager.. laat ik denk ik op mijn visite kaartje drukken.

Wat een lang verhaal weer.. zo veel te vertellen en typen.
Verder.. is drugs en drank hier verboden. Maar zoals in iedere situatie dan gebeurt.. het is altijd te krijgen. Zo zijn we op de compound al iemand tegen gekomen die zijn eigen wijn maakt.. schijnbaar is het relatief simpel te doen met wat druivensap, gist en suiker.. :).

Sommige hebben de foto's van het huis al gezien maar voor de zekerheid heb ik ze toch maar toegevoegd. Op de website van Albustan (www.albustanvillage.com) kun je zoeken naar housing types - Villa - Type four. Dat is het huis(je) waar ik.. en straks Myrna.. mogen verblijven.

Boodschappen heb ik ook al gedaan! Wat lastiger is dan je denkt!. Zie namelijk maar eens haargel te vinden als alles in het Arabisch is.. inclusief de prijzen!. Soms wordt ook de Engelse vertaling wel weergegeven maar de producten zijn toch vaak in het Arabisch. Inmiddels ken je veel van de cijfers wel (het zijn er dan ook maar 10) en kun je enigszins prijzen lezen. Maar dat was de eerste keer nog niet.. Dat was dan ook een relatief duur boodschapje.

Tot slot zijn we afgelopen donderdag naar de Kingdom Tower gegaan. Was een mooi ding zeg! De stad zelf is vrij saai maar dan zie je de Kingdow Tower en dan krijg e.e.a. toch meer allure. De hele onderste verdieping is ook meteen shopping mall met daarboven de toren en een lift die, geloof ik, 10 meter per seconde gaat. Eenmaal boven heb je een prachtig uitzicht over de hele stad (zover het oog kan zien is zijn het talloze lichten waar je duidelijk het New Yorkse straten patroon in kan herkennen). Overigens is het verboden om vrouwen hier te fotograferen maar als je een wandelende attractie van 2m00+ bent.. komen zij vanzelf naar je toe :p. Tot hilariteit van de collega's die mee waren maakte de dames in kwestie een paar foto's met de telefoons. Jongere mannen (ook rond de 14 / 16) die dit als aanleiding zagen om aan te pappen met de dames werden zon 5 minuten later uit het winkelcentrum verwijderd. Het bleek dat de liftwachter bovenin de toren de bewaking beneden op de hoogte had gesteld.

Tot echt slot wil ik nog één vooroordeel ontkrachten.. en dat is dat vrouwen hier aaaaaaallemaal gehuld in abaya's en hoofddoeken rond MOETEN lopen. Dat is niet waar.. de vrouwen hebben hier wel allemaal een abaya aan (welke overigens best mooi zijn ook). Maar een hoofddoek hebben ze lang niet altijd. Je ziet voldoende vrouwen lopen zonder hoofddoek.. maar met los hangend blond lang haar.
We hebben net zelfs een safety presentatie gehad waarin zelfs verteld werd dat wanneer een overduidelijk niet moslim vrouw wel een hoofddoek draagt, dat gezien kan worden als belediging. Net als het op de grond gooien van iets waar de nationale vlag op afgebeeld staat.. 100 zweep slagen krijg je daarvoor.

Volgens mij heb ik nu wel zo'n beetje alles gehad.. ik hoop dat het een leesbaar verhaaltje is (ondanks dat enthousiasme soms tot wat chaos leidt) en de foto's bevallen.
Zodra er meer gebeurt.. komt er weer een nieuw verhaal.

Groetjes,
Fedde